Adres Zarządu Głównego:
ul. 11 Listopada 17/19, 03-446 Warszawa
e-mail: zzwp@op.pl
Organizacja pożytku publicznego KRS 0000141267
Rachunek Bankowy Zarządu Głównego: 45 1240 6104 1111 0000 4784 5055
17 stycznia 1945 r. zakończyły się walki o Warszawę. Trwały one 1958 dni. Rozpoczęły się 8 września 1939 r. nieudanym szturmem niemieckiej 4. DPanc, która próbowała zdobyć miasto z marszu, a zakończyły w nocy 16/17 stycznia 1945 r. opanowaniem miasta przez 2. i 6. Dywizje Piechoty 1. Armii Wojska Polskiego.
Dla uczczenia tej ważnej rocznicy Prezydium Zarządu Głównego ZŻWP wraz z Zarządem Głównym Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych zorganizowały uroczystość składania wieńców i wiązanek kwiatów na Płycie Grobu Nieznanego Żołnierza. Jak się późnej okazało był to decyzja nad wyraz trafna. Każda ze stron zaprosiła na uroczystość środowiska, z którymi utrzymuje kontakty.
W rezultacie składanie wieńców i wiązanek kwiatów przekroczyło swym rozmachem niejedną podobną uroczystość organizowaną przez władze państwowe. Na plac przed Grobem Nieznanego Żołnierza stawiło się 11 pocztów sztandarowych stowarzyszeń żołnierskich, organizacji pozarządowych oraz szkół. Na zaproszenie organizatorów pozytywnie odpowiedziały władze 9 dzielnic Warszawy (Śródmieścia. Mokotowa, Ochoty, Pragi Północ, Pragi Południe, Targówka, Wawra, Żoliborza, Woli) i przysłały swe delegacje.
Obecni byli przedstawiciele: Ministerstwa Obrony Narodowej (części cywilnej), Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych, Związku Inwalidów Wojennych, Klubu Parlamentarnego Koalicji Obywatelskiej, stowarzyszeń żołnierskich oraz innych organizacji pozarządowych. Swój list do uczestników przesłał Minister ON Władysław Kosiniak-Kamysz, który w tym czasie spotykał się z wojskowym korpusem dyplomatycznym. W imieniu Sekretarza Stanu w MON Stanisława Wziątka (uczestniczył w spotkaniu w premierem), wieniec złożył radca koordynator w Biurze Ministra Obrony Narodowej płk Jerzy Porajski. Przybyli uczniowie Wojskowego Ogólnokształcącego Liceum Informatycznego im. Polskich Kryptologów (ze sztandarem), Technikum Elektrycznego nr 2 im. Synów Pułku oraz Szkoły Podstawowej nr 205 im. Powstańców Warszawy (ze sztandarem). Ocenia się, że w uroczystości wzięło udział ponad 200 osób.
Uroczystość rozpoczęła się od otwarcia zgromadzenia publicznego. Po odtworzeniu hymnu państwowego narrator uroczystości, a zarazem jej prowadzący, płk Henryk Budzyński w swym wystąpieniu podkreślił znaczenie Grobu Nieznanego Żołnierza w polskiej tradycji narodowej. Krótko przypomniał historię walk o Warszawę. Wezwał do oddania hołdu żołnierzom armii przedwrześniowej i 1. Armii Wojska Polskiego, żołnierzom Państwa Podziemnego i innych formacji ruchu oporu. Oddał hołd ludności cywilnej, która w mrocznych latach okupacji poniosła ogromną ofiarę życia i cierpień. Przypomniał, że według najnowszych badań w latach wojny, w Warszawie straciło życie około 850 tys. osób. Nie zapomniał o ofierze żołnierzy państwa alianckich niosących pomoc walczącej Warszawie.
Prezes Związku płk Marek Bielec powitał wszystkich przybyłych. Podkreślił znaczenie uroczystości dla historii i dnia dzisiejszego.
Przemówienie okolicznościowe wygłosił Przewodniczący Zarządu Głównego Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych płk dr Czesław Lewandowski, członek Szarych Szeregów, powstaniec warszawski, więzień obozu koncentracyjnego Stutthof, żołnierz Wojska Polskiego i nauczyciel akademicki.
W swym wystąpieniu podzielił się swymi doświadczeniami z okresu działalności konspiracyjnej oraz przypomniał ofiary i straty, których doznała Warszawa w latach wojny. Sprzeciwił się próbom zamazywania i przekręcania historii.
Na płycie grobu złożono ponad 40 wieńców i wiązanek kwiatów. Po ich złożeniu przewodniczący poszczególnych delegacji wpisali się do Księgi Pamiątkowej Grobu Nieznanego Żołnierza. Odegrana została melodia „ŚPIJ KOLEGO” oraz odtworzona prawie zapomniana przez wielu OKA.
Niestety, nie wszyscy adresaci zaproszeń stanęli na wysokości zadania. Nie skorzystał z niego ani nie udzielił odpowiedzi warszawski ratusz. Wielkim nieobecnym okazało się Wojsko Polskie. Na zaproszenie wystosowane bezpośrednio do Szefa Sztabu Generalnego WP odpowiedzią było milczenie.
Dziękujemy Dowódcy Garnizonu Warszawa za pomoc i wsparcie.
