Związek Żołnierzy Wojska Polskiego

SPOTKANIE ŻOŁNIERZY

Z

MINISTREM

OBRONY NARODOWEJ

22 października 2025 r. z inicjatywy władz Federacji Stowarzyszeń Rezerwistów i Weteranów Sił Zbrojnych RP odbyło się pierwsze od wielu, wielu lat spotkanie członków stowarzyszeń tworzących Federację (17 stowarzyszeń) z Wicepremierem - Ministrem Obrony Narodowej Panem Władysławem Kosiniak-Kamyszem. Oprócz niego w spotkaniu udział wzięli: Wicemarszałek Sejmu Piotr Zgorzelski, Sekretarz Stanu w MON Stanisław Wziątek, doradca ministra gen. broni Edward Gruszka, Dowódca Generalny Rodzajów Sił Zbrojnych - gen. broni. Marek Sokołowski, zastępca Dyrektora Centrum Operacyjnego MON - gen. bryg. Mariusz Kubarek, dyrektor Departamentu Spraw Socjalnych MON Krzysztof Kosiński oraz zastępca dyrektora Departamentu Edukacji Kultury i Dziedzictwa Michał Wiater.

W okresie poprzedzającym spotkanie Prezydium Zarządu Głównego Związku Żołnierzy Wojska Polskiego opracowało 12 tez na spotkanie. Tezy te zostały sprecyzowane przez Prezydium Rady Głównej Federacji i w dniu 15 października 2025 r. wręczone wiceministrowi Stanisławowi Wziątkowi. Wśród nich znajdował się problem „drugiej emerytury” oraz udział wojskowej asysty honorowej w pogrzebach żołnierzy.

W czasie spotkania do problemu drugiej emerytury odniósł się wiceminister Stanisław Wziątek stwierdzając (zapis z nagrania z niewielkimi poprawkami redakcyjnymi): „na rozwiązanie tego problemu oczekuje wielu żołnierzy, którzy pracując w cywilu płacili składkę na ZUS i nic z tej składki nie mają. Przygotowano nowe propozycje w tym zakresie. Musimy konsultować się z innymi resortami tj. MSWiA oraz MRPiPS, który jest resortem wiodącym. Przygotowany został projekt zmiany ustawy oraz skierowany do wpisania do wykazu prac legislacyjnych rządu. Jest to daleki postęp, chociaż nie wszystkie zapisy ustawy będą od razu każdego zainteresowanego satysfakcjonować. Może nie satysfakcjonować zapis, że w pierwszym roku wejścia w życie ustawy, ten który będzie chciał skorzystać z tego przywileju może otrzymać 25 % tego co zostało przez niego wypracowane. W kolejnych latach ta wielkość może się zwiększyć”.

Zarówno wicepremier Władysław Kosiniak-Kamysz, jak i wiceminister Stanisław Wziątek podkreślali, że każdy żołnierz, o ile nie został skazany, ma prawo do wojskowej asysty honorowej w czasie pogrzebu. Zwrócili uwagę, że dowódcy garnizonów nie muszą kogokolwiek pytać o zgodę na wyznaczenie asysty, mają prawo sami podjąć decyzję w tej kwestii.

Ponadto wiceminister Stanisław Wziątek poinformował, że rozszerzony zostanie projekt karty rodziny wojskowej na kartę rodziny mundurowej obejmującej żołnierzy i funkcjonariuszy wszystkich służb.

Henryk BUDZYŃSKI

„Głos Weterana i Rezerwisty”

nr 11 (438)

Listopad 2025 r.

SZANOWNI CZYTELNICY I SYMPATYCY

„GŁOSU WETERANA I REZERWISTY”

Oddajemy w Wasze ręce listopadowy, bardzo ciekawy, numer „Głosu Weterana i Rezerwisty”. Znajdziecie w nim wiele interesujących materiałów. Wśród nich znajdziecie m. in.:

1. „Słowo polityka” - rozważania Redaktora naczelnego po spotkaniu z Ministrem Obrony Narodowej. Lektura obowiązkowa.

2. „Spotkanie z Ministrem Obrony Narodowej” - reportaż Henryka Budzyńskiego ze spotkania. Lektura obowiązkowa.

3. „Flotylla Pińska Polskiej Marynarki Wojennej w świetle wydarzeń z 17 września 1939 r.” - niezwykle interesujące opracowanie Wiesława Topolskiego o tym mało znanym epizodzie naszej historii - nie tylko dla miłośników historii.

4. „Marynarka wojenna historia, teraźniejszość i dylematy” cz.1 - Kazimierz Pulkowski przedstawia historię i rolę Marynarki Wojenne w systemie obronnym państwa polskiego - warto przeczytać.

5. „Po lekturze uwag kilka” - rozważania Marka Ojrzanowskiego po lekturze książki Edyty Żemły „Armia w ruinie. Mocne.

Ponadto:

1. Bardzo bogata kronika z życia Związku.
2. Poradnik zdrowotny Piotra Białokozowicza.
3. Kącik kulturalny.

NIESTETY! Z powodu bogactwa materiałów zabrakło miejsca na „Kartę Żałobną” oraz kącik „Z przymrużeniem oka”. Powrócą w kolejnym numerze.

Życzymy przyjemnej lektury.

REDAKCJA

ZDANIEM

REDAKTORA NACZELNEGO

SŁOWO POLITYKA

Nie ma nic piękniejszego niż dotrzymanie danego słowa. Zwłaszcza danego przez polityka. Wielką przyjemnością było spotkanie środowisk Federacji Rezerwistów i Weteranów SZRP z Wicepremierem, Ministrem Obrony Narodowej Władysławem Kosiniak-Kamyszem. Miałem ogromną przyjemność zaprezentować w imieniu środowisk skupionych w FSRiW SZ RP szereg postulatów zgłaszanych podczas spotkań roboczych. Dziękując panu Premierowi za dotrzymanie danego wcześniej słowa o podpisaniu porozumień i przydzieleniu siedzib dla naszej działalności wskazałem na kilka, ujętych w 12 punktów, postulatów które prezentuję poniżej. Dłuższą relację prezentuje w swoim artykule kolega Henryk Budzyński.

Postulaty dotyczyły głównie:
1. Rozwiązania na szczeblu państwa spraw żołnierzy odprowadzających składki na ZUS tzw. druga emerytura.
2. Poinformowania środowisk na jakim etapie zaawansowania są prace rządowe dotyczące tzw. starego portfela.
3. Podjęcie prawnych działań umożliwiających pokrycie składki do CIOR przez resort ON.
4. Podjęcie działań budowy na północy i południu kraju dwóch domów emerytów wojskowych z pełną obsługą zdrowotną.
5. Doprowadzenie do pełnej informacji o podpisanych porozumieniach do wszystkich dowódców wojskowych.
6. Przywrócenie godności dla odchodzących na wieczną wartę poprzez zaprzestanie wydawania opinii przez IPN dot. Asysty pogrzebowej.
7. Usprawnienie działalności organów MON w kwestiach udzielania odpowiedzi na składane pisma, skargi czy zapytania.
8. Stworzenie prawnych możliwości zafunkcjonowania w kraju mobilnych zespołów na bazie FSRiW SZ RP do szkolenia młodzieży i społeczeństwa.
9. Zobligowanie dowódców garnizonów i osób mających uprawnienia do przydzielania siedzib dla stowarzyszeń mających podpisane porozumienie z MON.
10. Sfinalizowanie budowy pomnika bohatera wojny 1920 roku gen. Tadeusza Jordan Rozwadowskiego.
11. Awanse na wyższy stopień wojskowy w rezerwie czy w stanie spoczynku mają zbyt rygorystyczne przepisy, które w dużej mierze nie dają możliwości awansu osobom czynnie pracującym w szeroko pojętej obronności państwa.
12. Objęcie honorowym patronatem obchodów 45-lecia ZŻWP.

W trakcie spotkania otrzymałem szereg pytań do Ministra Obrony Narodowej z różnych środowisk. Wszystkie zbiorczo przekażę Panu gen. Gruszce.
Dziękuję wszystkim którzy wzięli tak liczny udział w spotkaniu i godnym zachowaniu. Przekazałem Panu Premierowi nasze motto zaczerpnięte z Euromilu, które przekazał kol. Budzyński w brzmieniu:

Chcemy być widziani, słyszani i szanowani.

DWIE STRONY MEDALU

O tym, że medal ma dwie strony, każdy wie. Obie są równie wartościowe. Jednak model „politycznego medalu” nie podlega tym regułom. Każda ze stron tego medalu to zupełnie inna bajka. Po jego jednej stronie znajdują się rządzący, których postrzegamy jako tych którym powierzyliśmy władzę, a zatem tych naszych, czyli dobrych. Po drugiej stronie opozycja, czyli przegrani, czyli źli. Takie z góry przegrane podziały w opinii publicznej nie prowadzą do niczego dobrego. Otóż w każdym demokratycznym społeczeństwie takie podziały to rzecz naturalna. Rola rządzących i rola opozycji mają ściśle określone pole działania. Nie oznacza to mimo wszystko, że obie te strony stają jak obecnie u nas na barykadach do „wojny”. Rolą opozycji jest patrzeć na ręce władzy i wskazywać na błędy, proponować swoje rozwiązania i pełnić rolę współrządzenia z tylnego fotela. Rolą rządzących powinno być wyciąganie wniosków i budowanie wspólnych dla społeczeństwa kierunków rozwoju. Ta idylliczna wizja nie jest jednak do spełnienia w naszym państwie. Toczące się od wieków sobiepaństwo nadal toczy ten nasz Polski swoisty model „demokracji nieokreślonej”.

Jesteśmy świadkami, z jednej strony wysiłków władzy zmierzających do spokoju, jednoczenia środowisk, przywracania wartości demokratycznych a z drugiej strony anarchia, zwiększanie podziałów, nawoływanie do buntu czy występowanie przeciw prawnie wybranej władzy. To są współczesne dwie różne strony wspomnianego medalu.

Społeczeństwo chce spokoju, rozwoju i bezpieczeństwa. Nic bardziej nie jest nam potrzebne w obliczu toczącej się za granicami wojny, odradzania się nacjonalizmu niemieckiego i rosyjskiej pogardy dla innych narodów. Wewnętrzne podziały społeczne nabrały wyjątkowo niebezpiecznego kształtu. Wracamy jakby do czasów sanacyjnych jakże zgubnych dla państwa. Organizowanie marszów, na których dochodzi do dantejskich scen ubliżających cywilizowanemu narodowi, nawoływanie do rozliczeń czy wręcz krwawych rewolucji (patrz. Bąkiewicz) to wszystko przeraża. Wiem, że zawsze znajdą się rzesze wyznawców szukających swoich proroków, którzy często okazują się być antychrystami. Walka o władzę poprzez rząd dusz to nic zdrożnego, ale walka metodami rodem z dalekiego wschodu to nie po polsku.

Jeśli komuś śni się sen o przewrocie z 1926 w jego setna rocznicę w przyszłym roku to niech sobie przyłoży lodu do skroni na otrzeźwienie.

Jako społeczeństwo obywatelskie musimy walczyć o to czego chcemy nawzajem. Zróbmy wszystko abyśmy się mogli usłyszeć a nie przekrzykiwać. Żyjemy w świecie, w którym głos społeczeństwa obywatelskiego musi być coraz bardziej słyszalny. Mamy pełne prawo walczyć o to państwo eliminując tych którzy chcą tylko żyć kosztem innych lub nawet w skrajnych przypadkach kosztem państwa i jego niezawisłości. Musimy budować nową Polskę poprzez pracę z młodzieżą, docierać do niej, przekonywać argumentami, często wskazywać drogę zagubionym w gąszczu politycznych waśni. Poprzez takie działanie wspólnie z nimi budujmy bezpieczną przyszłość dla kolejnych pokoleń.

ZRÓBMY PRZYNAJMNIEJ TO CO MOŻEMY. TO WYSTARCZY. NIE TRZEBA WIĘCEJ.

BUDOWAĆ A NIE BURZYĆ

W ostatnim okresie jesteśmy świadkami przywracania normalności w życiu obywatelskim państwa polskiego. Począwszy od Warszawy poprzez inne miasta (z małymi jednak wyjątkami) uroczyście obchodzono kolejną rocznicę 12 października (czyt. artykuł kol. Henryka Budzyńskiego). To dobry znak. To również efekt naszego wysiłku przez ostatnie lata, w których corocznie organizowaliśmy wspomniana uroczystość. Serce rośnie, że państwo wróciło na dobre tory. Powróciły dobre tradycje obrad Obywatelskiego Parlamentu Seniorów do polskiego Sejmu. Udział w XI Sesji tego gremium było wielką przyjemnością. Udział osobisty Marszałka Sejmu to wyraz ukłonu dla naszej pracy. Pracy wszystkich organizacji senioralnych w tym naszego związku. Udział naszych kolegów był znaczący i widoczny. To napawa optymizmem i dumą.

Z wielką radością przyjmujemy inicjatywę budowy pomnika Generała Rozwadowskiego na terenie Sztabu Generalnego Wojska Polskiego. To przekaz dla całej Polski, że w setną rocznicę przewrotu majowego 1926 roku odsłania się pomnik niezłomnego żołnierza, człowieka, który przeciwstawił się bezprawiu, łamaniu konstytucji, ale przede wszystkim potrafił się wycofać w obliczu rozlewu polskiej krwi wewnętrznymi tarciami. Z udziałem Ministra Obrony Narodowej odbyły się uroczystości w Krakowie na dziedzińcu Wawelu poświęcone osobie Generała Rozwadowskiego. Zaangażowanie wielu zacnych ludzi z Krakowa w tym i naszej organizacji budzi podziw. Osobiście brałem w nich udział i powiem tylko tyle. Warto było tego dożyć. W tym miejscu pragnę wspomnieć, iż wybór naszego Związku, aby rok 2026 był rokiem Generała Tadeusza Jordan Rozwadowskiego był niezwykle trafny. Niech jego ofiara nie pójdzie na marne a życiorys jego niech stanie się Credo dla Wojska Polskiego i każdego obywatela tego państwa. Na bazie takich życiorysów budujmy przyszłość Polski i jej Obywateli.

PANIE GENERALE ROZWADOWSKI WIECZNA CZEŚĆ I CHWAŁA ORAZ DOZGONNA WDZIĘCZNOŚĆ ŻOŁNIERSKICH POKOLEŃ NIECH POZOSTANIE NA WIEKI.

Marek Bielec

Źródło: GWIR nr 11-2025 r.

GENERAŁ BRONI

TADEUSZ

JORDAN-ROZWADOWSKI.

APEL PAMIĘCI

W dniu 16 października 2025 roku na placu przed Bazyliką Archikatedralną na Wawelu odbył się uroczysty Apel Pamięci poświęcony temu najwybitniejszemu Polakowi okresu międzywojennego.
Organizatorami tego wielce patriotycznego wydarzenia byli: Stowarzyszenie Małych i Średnich Przedsiębiorstw - Krak Business oraz Stowarzyszenie Rodziny Jordan-Rozwadowskich. Pomocą w zorganizowaniu ceremonialnej oprawy wykazał się Zarząd Wojewódzki Związku Żołnierzy Wojska Polskiego.
Środowisko patriotyczne Krakowa od wielu lat zabiega o uhonorowanie tego zwycięskiego dowódcy wojny 1920 roku i przywrócenie go do annałów polskiej historii. Ogromne w tym względzie zasługi odnosi wieloletni organizator tych obchodów Pan Krzysztof Karcz-Bogacki wraz z małżonką Panią Anetą Bogacką-Karcz wspierani przez rodzinę Państwa Rozwadowskich w osobach Pani Agnieszki i Piotra Rozwadowskich.
Oprawę ceremonialną w postaci pocztów sztandarowych i kompani reprezentacyjnej zapewnili dowódcy JW. noszących imię gen. Rozwadowskiego tj.; 23 Pułk Artylerii i 4 Rejonowa Baza Logistyczna. Oprawę muzyczną zapewniła orkiestra Garnizonu Kraków. Wspaniale reprezentowana była młodzież klas mundurowych z 25 LO z Krakowa, ZS z Olkusza oraz ZSO z Dobczyc. Pokaz musztry paradnej w wykonaniu młodzieży zdobył serca uczestników. Oprawę ceremonialną uzupełniła duża ilość pocztów sztandarowych organizacji i stowarzyszeń weteranów i rezerwistów oraz przedstawicieli kół Małopolskiego Zarządu Wojewódzkiego z Krakowa. Szczególnie wyróżniał się poczet sztandarowy Podhalańczyków z Wadowic.
Gościem honorowym zaproszonym przez organizatorów na uroczystość był Minister Obrony Narodowej Pan Władysław Kosiniak-Kamysz. Ponadto Wicewojewoda Pan Ryszard Śmiałek, liczni dowódcy JW, generałowie i liczni członkowie zaproszonych organizacji. Związek Żołnierzy reprezentowali Prezes Związku Marek Bielec i Prezes ZW ZŻWP Marek Kołacz. Uroczystość miała charakter patriotyczny ukierunkowany na podtrzymanie pamięci i przekazie historycznym do młodzieży o gen. broni Tadeuszu Jordan-Rozwadowskim. Wspaniale sylwetkę bohatera uroczystości omówił Minister Obrony Narodowej w swoim przemówieniu. Określił postać gen. broni Rozwadowskiego jako wybitnego dowódcy, stratega a zarazem człowieka wielkiej odwagi i poświęcenia, jako symbol patriotyzmu, wierności Ojczyźnie i honoru żołnierza polskiego.
Uczczenie pamięci gen. broni Tadeusza Jordan-Rozwadowskiego w tak szczególnym miejscu, jakim był Zamek Królewski na Wawelu nadało uroczystości wyjątkowy, symboliczny wymiar, łączący tradycję polskich Królów i Bohaterów z naszą współczesną wdzięcznością (cyt. z zaproszenia).
Po zakończeniu uroczystości Państwo Rozwadowscy podjęli obiadem grupę zaproszonych gości w swoim uroczym dworku.